Tańce narodowe, to tańce bardzo charakterystyczne dla danego kraju. Polskie Tańce Narodowe wywodzą się z tradycji ludowej jednak w trakcie rozwoju kulturalnego kraju zaczęły odbiegać od swoich wiejskich pierwowzorów.
Wyróżnia się pięć głównych tańców narodowych. Są to: Polonez, Oberek, Mazur, Krakowiak, a także Kujawiak.
Co powinniśmy wiedzieć o Kujawiaku?
Kujawiak to polski taniec ludowy, który wywodzi się z terenu Kujaw. Warto odwiedzić Kujawy i nauczyć się tego tańca. Jest on typowym przejawem polskiego folkloru tanecznego. Polega on na zbiorowym tańcu, który jest wykonywany jednocześnie przez mężczyzn i kobiety. Nazwa kujawiak po raz pierwszy pojawiła się w 1827 roku.
Kujawiak jest tańcem bardzo spokojnym, tańczonym w metrum 3/4. Taniec ten wykonywany jest w tempie rubato. Według klasyfikacji muzykologów, kujawiak, jak również oberek i mazurek właściwy, zaliczany są do tańców mazurowych. Kujawiak jest najwolniejszym z tych trzech wymienionych tańców. W pierwotnej tradycji wykonywano go przy jednoczesnym odśpiewywaniu przyśpiewek.
Taniec ten polega na chodzie na lekko ugiętych nogach, w rytmie ćwierćnut. Kujawiak tańczony jest do bardzo nastrojowej i lirycznej melodii. Kroki taneczne oparte są przede wszystkim na chodzie i lekkich obrotach. Wyjątkowego charakteru nadają kujawiakowi muzyczne akcenty podkreślane przez tancerzy mocniejszym przytupywaniem.
To wyjątkowy taniec, który pozostawia tancerzom wiele miejsca na improwizacje i własną interpretację. Może być urozmaicony gestami rąk i przytupami. Jakość tańca zależy od temperamentu i chęci tańczących.Podstawowe kroki w kujawiaku mają swoje nazwy i są to: „z dołu”, „z góry”, „równy” i „trójkrok chodzony”. W kujawiaku dostępne są także różnorodne figury. Należą do nich: „od siebie, do siebie”, „śpiący”, lub „kolebany”, „odsibka”. Kujawiak ma także cztery kierunki wirowania okrągłego.
